Aktualna wiedza i świadomość to czynniki kluczowe dla podejmowania dobrych decyzji biznesowych. Wiedza o sytuacji klimatycznej jest stale aktualizowana, a kolejne raporty i zawarte w nich dane pokazują skalę problematyki. Zmianie ulega też sposób podejścia do realizacji celów biznesowych, a proces decyzyjny obarczony jest dodatkowym ryzykiem zakłócającym normalną działalność gospodarczą.
Wszystko to powoduje, że struktury nadzorcze i zarządcze muszą sprostać dodatkowemu wyzwaniu związanemu ze znajomości problematyki zmian klimatu. Dotyczy to zarówno wiedzy o samym zjawisku, jak i sposobów przeciwdziałania i minimalizowania jego negatywnych skutków. Równie istotna jest umiejętność wykorzystywania nabytej wiedzy w praktyce zarządzania organizacją. Aby było to możliwe, warto na poziomie organów nadzorczych i zarządczych spółek zadbać o to „aby ich skład był na tyle różnorodny pod względem wiedzy, umiejętności, doświadczenia i przygotowania, żeby mógł skutecznie debatować i podejmować decyzje w oparciu o świadomość oraz znajomość ryzyka i szans związanych z klimatem”.
Zmiany klimatu zakłócają normalną działalność gospodarczą. Podobnie jak w przypadku każdych tego rodzaju zakłóceń, członkowie rady dyrektorów powinni łącznie cechować się wystarczającą świadomością i znajomością sposobów, w jakie zmiany te mogą wpłynąć na działalność firmy. Wystarczająca świadomość na szczeblu rady nadaje ton całej organizacji, wpływając na wzrost świadomości kierownictwa wyższego szczebla i pracowników. („How to Set Up Effective Climate Governance on Corporate Boards: Guiding principles and questions”)
Zaopatrzeni w wiedzę i świadomość osoby zasiadające w strukturach nadzorczych i zarządczych spółek mogą przyczyniać się do właściwego zarządzania kwestiami związanymi z klimatem w działalności organizacji. Osoby odpowiedzialne, rozumiejące kompleksowość zagadnień, będą mogły bardziej precyzyjnie oszacować ryzyko i rozliczać z działań, wykorzystując szanse związane z klimatem w obrębie organizacji. Z drugiej strony, członkowie rad nadzorczych mogą dostarczać niezbędnych danych o procesach realizowanych w przedsiębiorstwie.
Zasada 2 „Znajomość problematyki” podnosi kwestie związane ze świadomością członków i członkiń organów nadzorczych i zarządczych. Odnosi się też do działań firm, jakie podejmują, aby zarówno skład osobowy tych organów, jak i wiedza w organizacji o zmianach klimatu, dawała możliwość podejmowania decyzji w oparciu o fakty. W tym celu zachęca się organizacje do przeprowadzenia oceny luk kompetencji oraz wypracowania systemu ich podnoszenia. Warto zadbać o stanowisko związane z zagadnieniami dotyczącymi zmian klimatu na szczeblu organów nadzorczych i zarządczych, zapewniając jednocześnie wpływ na decyzje tych ciał. Zmienne otoczenie powoduje, że wiedza o klimacie musi być aktualizowana i poszerzana, co dziać się może z udziałem wybranych ekspertów zewnętrznych.
Innym wątkiem wartym przemyślenia jest sukcesja uwzględniająca utrzymanie świadomości w zakresie klimatu, jeśli osoba odpowiedzialna lub zaangażowana w problematykę ochrony klimatu nie będzie dłużej pełnić swojej funkcji. Dla zachowania ciągłości procesu ważne może być określenie profilu pożądanych umiejętności dla nowego członka i członkini zasiadających w strukturach nadzorczych i zarządczych spółek.
POZNAJ PEŁNĄ TREŚĆ DOKUMENTU:
Opisana zasada pochodzi z bazowego dokumentu powołanej przez Światowe Forum Ekonomiczne Climate Governance Initiative pn. „Skuteczne zarządzanie w zakresie klimatu w organachh nadzorczych i zarządczych spółek. Zasady przewodnie i pytania pomocnicze”. Publikacja ma na celu wskazanie kierunków działania i zasad, jakimi powinny kierować się rady nadzorcze i zarządy w odpowiedzi na zmiany klimatu. Ryzyko płynące ze zmian klimatu i związane z tym konsekwencje dla nadzorowania i zarządzania przedsiębiorstwami powodują, że organy nadzorcze i zarządcze stoją przed trudnym wyzwaniem związanym z tworzeniem skutecznego i efektywnego systemu zarządzania uwzględniającego zmienne otoczenie gospodarcze.
Zawarte w materiale zasady i wskazówki opierają się na istniejących ramach ładu korporacyjnego, takich jak: Globalne Zasady Ładu Korporacyjnego Międzynarodowej Sieci Ładu Korporacyjnego (ICGN), a także na innych wytycznych dotyczących ryzyka związanego z klimatem i odporności na jego zmiany jak zalecenia Grupy Zadaniowej Rady Stabilności Finansowej ds. Ujawniania Informacji Finansowych Związanych z Klimatem (TCFD). Publikacja powstała we współpracy z wykonawczymi i niewykonawczymi dyrektorami spółek oraz innymi osobami odpowiedzialnymi za zarządzanie w tym: prezesami oraz członkami kierownictwa ds. finansów i ryzyka.
źródło: opracowanie własne
